Gister het ek gaan saad koop. 'n Tyd terug het ek die saadkopery gestop, die duiwe vreet alles binne sekondes op en my beursie raak al platter. Maar so met die koms van die lente en vrolike kleur wat oral in die tuin verskyn, raak my verlange na die voëls al groter.
Ek het mos 'n paar skilderye anderdag verkoop! Ek mag myself mos maar bietjie bederf. Ek koop die oulikste voëltjievoerder, van staal gemaak nogal. Dit het 'n selfvoerder binne en die opening aan die kant is net groot genoeg vir my geliefde geveerdes om rats in te kan glip en hul kroppies vol te vreet.
Mossie was eerste nuuskierig!
En toe bontrugwewer!
Honger is nie 'n man se maat nie!
Akrobaat by uitstek! Aanhouer wen!
Mossie sit alles en betrag, sy maak 'n mooi prentjie tussen die perskebloeisels!
Toemaar, daar val saad op die grond ou Duifie....wag net!
Lemoen vir nagereg!
Nog 'n nie-so-baie-bekende geveerde vriendjie! Dikbekwewer. Pragtig vir my!
My bonus vir die dag: suikerbekkie kom suig sy nektar uit die aalwynblomme. Om van dié knapie 'n foto geneem te kry, vra baie geduld. Maar dis altyd die moeite werd!
Dit gaan net so "lente-woes" hier by my Liz! My voëltjies vra ook "Waar is die sade en vrugte dan?!" en my probleem is nie duifies nie, maar rotte! So vinnig as wat ek saad en vrugte sit, so vinnig sien ek die rotte 'n halwe appel wegdra! So nou is die vrugte elke dag op 'n ander plek totdat die rotte die nuwe plekke ontdek, dan beweeg ons maar weer na êrens anders. Dis 'n pragtige voël-voerder en wonderlik hoe gou die voëls aanpas.
AntwoordVee uitLekker om jou hier te sien Maree! Gelukkig het ek nie rotte nie, hoop hulle bly vir ewig weg. Sterkte daarmee! Ja wat, ons maak planne! Geniet jou voëltjies soos ek myne!
Vee uit